Principes

Dokter Andrew Taylor Still, arts en basislegger van de osteopathie, vond beweeglijkheid en samenwerking van de verschillende lichaamssystemen belangrijk om gezond te blijven en zelfs te kunnen herstellen van ziekte.

Een osteopaat onderzoekt dus de beweeglijkheid van elke lichaamsstructuur, want afname in beweeglijkheid leidt tot verminderde functie. Op den duur wordt hierdoor een terrein gecreëerd waar ziekte kan ontstaan. Met behulp van een fijne palpatie, zoekt de osteopaat naar afgenomen beweeglijkheid van spieren, gewrichten én van organen om die terug beweeglijker te maken.

Osteopathie is een wetenschap die uit méér bestaat dan een verzameling van technieken en steunt op 4 principes:

1. Le règle de l'artère
Het belang van een goed transport van zowel (vloei)stoffen als prikkels.
Hoe meer aanvoer van goede stoffen en hoe beter de afvoer is van afvalstoffen, hoe minder kans er is op ziekte.

2. Structuur bepaalt functie en functie vormt de structuur
Door hun specifieke functie zijn structuren ontstaan: organen, botten, spieren.
Zo zorgen beenderen voor houding, stevigheid en bescherming tegen allerlei belasting.
Bot dat belast wordt, bouwt meer bot op want de veranderde functie vraagt meer van de structuur. Wanneer bot minder belast wordt, door de mindere zwaartekracht, leidt dit tot afbraak van de beenderen. bv bij astronauten.

Idem bij organen: wanneer de functie afneemt, verschrompelt het orgaan. Maar ook de omliggende weefsels en structuren van het betrokken orgaan zijn van belang voor zijn functie. Indien de beweeglijkheid van de borstkas afneemt, zal dit de werking van de longen beïnvloeden.

Verminderde beweeglijkheid van structuren zijn van diagnostische betekenis in de osteopathie.
Bij verstoorde functies verandert de structuur, en het lichaam zal dit eerst zoeken te compenseren. Maar als die compensatiemogelijkheid op-gebruikt is, ontstaat een structureel probleem en het lichaam wordt ziek.

De osteopaat onderzoekt de structuur op o.a. bewegingsmogelijkheid, richting, ritme en spanning.

3. Het lichaam vormt één Geheel
Meerdere mechanismen in een lichaam zorgen ervoor dat de verschillende delen van het lichaam in constante interactie met elkaar zijn: bloedvatenstelsel, zenuwstelsel, bindweefsel.

Zelfs een zeer kleine dysfunctie zal invloed uitoefenen op andere functies en processen in het lichaam waardoor klachten zullen ontstaan op andere plaatsen dan waar de oorzaak zit. Zo kan een bewegingsbeperking van de 5de thoracale wervel via druk op de omliggende zenuwen, naast dorsale rugpijn ook maagproblemen veroorzaken.

4. Het lichaam beschikt over een zelfherstellend vermogen
Het lichaam zoekt van uit zijn natuur naar evenwicht en harmonie.